Huh, een wedstrijdverslag van VVA2?!

/in , /door

Zo dan! Weer eens een wedstrijdverslag van VVA2. Good old times can return, ofzoiets. De panties bij het tweede hebben allemaal geen zin om iets te schrijven over de zaterdagmiddag. VVA-Loyal Beun vindt dat altijd wel de moeite waard en pakt daarom de laptop er maar weer eens bij. Bij het verzamelen voor de wedstrijd tegen HTC 2 was hij er dan ook als de kippen bij om de rest aan te spreken, wat resulteerde in een belofte van Jonkie om de pen ook eens op te pakken. Chapeau! Lees meer

Een ode aan VVA2 van de schrijvers!

/in , /door

VV Avereest 2 is kampioen. De twee newswriters hebben zich op zondag of maandag kostelijk vermaakt met de verslagen. Net als het team en alle mensen die het hebben gelezen. We wilden het seizoen niet afsluiten met een kampioensverslag, maar er ook een soort huldiging van maken. Net als afgelopen zaterdag, waarbij iedereen een medaille kreeg. Het seizoen was te tieren om dat zomaar af te sluiten. En jawel, dan komt het weekend weg er nog aan… Wie weet wat we dan op papier krijgen! Bij deze 3500 woorden leesvoer. Lees meer

We did it: VVA 2 Kampioenen!!!

/in , /door

Dat er iets uit de pen komt is op zich al een wonder te noemen. Na het volksfeest aan de Hoogeveenseweg 34a was het maar de vraag of iedereen wel zou ontwaken op zondagochtend. Zoals Dennis Zwijns zei: ‘’Ik vrees elk weekend weer om een broertje kwijt te raken. Meestal is het die kale.’’ Ditmaal had het iedereen die bij het kampioensfeest aanwezig was, kunnen overkomen. Maar we zijn er allemaal weer. VVA 2 is kampioen geworden! Wat een feest. Geweldig.

13 mei 2017 was een dag dat voor VVA een speciale moest gaan worden. Tien jaar na het kampioenschap van VVA2, waar Hein ook al in speelde, was de kans weer groot dat VVA een kampioenselftal zou gaan krijgen. Be Quick 4 kwam op bezoek in Balkbrug en het tweede van VV Avereest moest winnen om kampioen te worden. Zwolsche Boys won de week ervoor met 14-1 van Be Quick, daar konden allerlei theorieën aan vast worden geknoopt. Gespannen, maar vol getier en geouwehoer zat VVA2 in de kleedkamer.

Voor de warming-up werd sponsor Ferlin uit Dedemsvaart bedankt door de selectie en namens de sponsorcommissie. Na zes jaar trouwe dienst moeten we op zoek naar een andere kledingsponsor. Hermen Wennemars bleef gezellig aanwezig op het sportpark en VVA2 ging bezig met de voorbereiding. Helmich koos voor de volgende elf: Beer; Rop, Hein, RAMON en Dok; Baas, Kloet en Kampioencourtz; PVDL, Beun en Sven. Op de bank zaten Sik, Vjox, Henkie, M en Hunter. Laatstgenoemde had een prachtige reden om later te zijn. Zoon Sven is ter wereld gekomen en Dirry en Hermen hadden even iets anders aan hun hoofd dan de kampioenswedstrijd. Sportief en meegaand als de familie is, moest Hunter de tweede helft wel bij VVA zijn. En dat deed hij maar al te graag. Noef, Nick vd Belt, Kamikaze, Haas, Jonkie, Kuiper, Buijs, Buiter en kapitein Erik zaten niet bij de wedstrijdselectie.

KampioenCourtz

Hoe kun je een wedstrijd openbreken en misschien al wel beslissen. Léyon Courtz is de naam mensen. Na een seconde of 37 lag de bal in het mandje. Via Hein, Beun en Baas lag de bal ineens voor Leyon. Zijn blokschot-achtig iets dwarrelde over de keeper heen en we stonden al met 1-0 voor in de kampioenspot!! De familie van Leyon was in grote getale gekomen en zij konden later nogmaals juichen voor onze pokerkampioen. Na een minuut of 25 kreeg Leyon namelijk de bal op randje zestien. Donny van de Beek raakte de lat tegen Lyon, Leyon is beter. Zijn geplaatste dwarrelbal viel prachtig binnen in de lange kruising en zo liet hij de Kampioenscourtz nog meer stijgen!

Be Quick was zeker niet slechter in de middenfase van de eerste helft. Sterker nog, ze hadden redelijk wat grip op de wedstrijd. Een enorme kans werd om zeep geholpen op de 1-1 en later had een kopbal ook rustig binnen kunnen vallen. Maar een kampioensploeg scoort op de juiste momenten en dat deed ons Svennetje. Ons Bammetje. Onze hendige Joosse heeft zich stormachtig ontwikkeld, al is de diamant nog niet helemaal gepolijst. Maar dat hoeft ook niet. Dirigent Kloet zag Sven diepgaan en krulde de bal op maat richting de goal. Sven nam goed aan, kapte naar zijn befaamde linker en schoof rustig binnen in de lange hoek. En dat vlak voor rust, wat een moment! Nu leek de pot toch wel gespeeld. Vader Sven, misschien wel de grootste fan van VVA2 (hij is bijna altijd aanwezig geweest, respect en bedankt!!) keek toe en was na afloop dan ook übertrots op zijn zoon.

Er werd nog niet gewisseld in de rust en de adrenaline spookte al door de kleedkamer. Kloet en Beun vonden een minuutje zwijgen eigenlijk wel lekker, maar daar kwam barre weinig van. De banaantjes werden verdeeld en besproken wat eventueel nog wat anders kon. Vlak voordat de uitstekende arbiter Oostwoud op zijn fluitje wilde blazen voor het tweede bedrijf, kwam er ineens een rood-rokende menigte het sportpark opgelopen. ‘’VVAAAA, VA, whatever will be, will be! We’re coming from Balkbrug, VVA, VA!’’ De helden van ons aller Dritten hadden Lemmel opgerold en kwamen met een mooie sfeeractie op de proppen. Fantastisch mannen. De dames van Avereest hadden voor de wedstrijd al een geweldig spandoek opgehangen en stonden fanatiek bij elkaar te gillen en te schreeuwen naar al dat mannelijke geweld op het kunstgras. Ja, de VVA Vrouwen moeten nog wel een tijdje bij de club blijven. Brengt toch vernieuwing bij de club! Toppers.

Zwolsche Boys

Je hebt Zwolsche Boys in het groen-wit, en je hebt Zwolsche Boys die bij Avereest voetballen. Rop, Henkie, Lars en Kloet ballen al de nodige jaren bij de club en hebben nu toch besloten om te stoppen (in naam van de preses) en om met elkaar op het fietsie naar de voetbal te kunnen (Lars, Henkie en Kloet gaan naar Berkum met Platje). De mannen waren altijd wel wat op elkaar gericht (met name met rondo’s), maar hebben ook veel tijd en energie in VV Avereest gestoken wat maakt dat deze laatste wedstrijd een hele speciale moest gaan worden. De lachebekkies van de PvdT (Partij van de Tieren) losten elkaar af na 50 minuten wat een mooi gebaar van de staf was. Boys, alle goeds in Zwolle. ‘Maar VVA verlaten we niet, hoessé, hoessé, hoessé!’

Hermen, Thomas en Pascal waren ook in het veld gekomen maar de dravende Dani pakte zijn moment ook mee. De fitte bivakker kreeg aanvallend wat meer ruimte en Sven gaf uitstekend mee aan Dok. Hij zette zijn sprint door en dacht niet na: Vanaf de zijkant van de zestien ramde hij kiezelhard binnen achter de verbouwereerde doelman. Helemaal knettah die Dani. De vele mensen langs de lijn konden het wel waarderen en gingen los op de goal van Docter. De vele wisselingen in het veld maakten wel dat het spel er niet veel beter op werd. Dit hoefde ook niet meer. Hein, Hunter, Lars, Baas, Beun, Sven, Pascal, allen kregen ze de kans om te scoren. Het lukte alleen Baas. Een hoge bal werd verlengd door Hein en op perfecte waarde geschat door de Leeuw. Onder het oog van de toekijkende Thijs lobte Baas de bal nauwkeurig over de keepert, 5-0!!! Even later dacht Yorick de zesde tegen de touwen aan te schieten, wat hij ook deed. Maar Baas stond buitenspel en toucheerde de bal zelfs nog, waardoor de hinde viering onterecht plaatsvond.

Be Quick kon zelfs nog wat terugdoen. Dat verdienden ze eigenlijk ook wel. De 5-1 werd binnengepist en de wedstrijd was wel klaar. VVA wilde feest vieren! De mannen van de eerste selectie zette het vuurwerk klaar en bij het eindsignaal van Oostwoud barste het los. VVA 2 is na tien jaar wederom kampioen geworden!! Het vuurwerk van het eerste klapte erover naast alle nitraten en fakkels en het publiek genoot van de feestvierende selectie. We gokken het op een mannetje of 180 langs de kant, waarvoor dank! De ambiance en sfeer langs het veld heeft ons allen erg goed gedaan, waar een klein cluppie toch niet groot in kan zijn. Wauw! Harold Mijnheer huldigde namens het bestuur de staf, de selectie en de kledingsponsor en nadat aanvoerder Erik Mostert de schaal toonde aan het publiek kon de muziek aan en de tap open. Een kleine opsomming van de activiteiten na 16:00 uur.

De sik

Pascal zei na wedstrijd één (Be Quick uit, 0-8 winst) dat als we kampioen zouden worden, zijn sik eraf zou gaan. HJ Kuiper wilde deze weddenschap wel met hem aangaan en zodoende! HJ was eerst nog coulant, maar Pascal is een man van zijn woord. HJ zette onder luid gejuich van de zuipende kantine de schaar in de sik. Deze krijgt nog een mooi plekje in de kantine ergens bij de kampioensschaal. Video is op te vragen.

Platte kar

Good old Harold Mijnheer had uiteraard een Lanz Bulldog (bop bop bop bop) geregeld voor de rondrit door het dorp. Dit gebeurt niet zo vaak in Balkbrug, wat het toch wel extra mooi maakt. Met muziek en een hossende selectie werd de tour door Balkbrug gemaakt. Hunter stapte helaas al af bij de parkeerplaats omdat zoon Sven riep om zijn kersverse papa. Ook een kleine tussenstop bij Henny van de Kroeg om even te pissen. Ware het niet dat een touringbus uit Coevorden ook stopte en ons zomaar een schaal met hapjes aanbood! Tien seconden, op. Oja en het bier was ook op. Gelukkig was Henny de beroerdste niet en schoof hij drie koude kratjes op de kar. Hulde! De rondrit werd verder doorgezet langs de patat topa van de Snackpoint en de voortuin van Beer waar achteraf zestien flesjes bier zijn gevonden.

Huldiging

Helmich, HJ en Jan hadden zelf ook nog een huldiging geregeld. Op één van de tafels werden de spelers naar voren gehaald voor een mooie medaille maar werden er ook drie spelers uitgepikt die nog een prijs hadden verdiend. Marcel Baas wist nog te scoren tegen Be Quick en eindigde daarmee op twaalf treffers. Een dikverdiende topscorerstitel voor hem, al had Pascal zijn twaalfde ook binnen moeten schieten. Topseizoen Baassie.

‘Blijf maar staan hoor!’ We hebben het vaak gehoord, en terecht. Niek Wezenberg gaf de meeste assists dit seizoen en kreeg daarom een trofee met ‘De assistenkoning’. Ook vandaag weer een lekker passje op ditmaal Sven in de eerste helft.
We hadden veel rookies dit jaar, maar er is maar één Rookie of the Year geworden. Nick Buiter begon dit seizoen bij het tweede elftal maar werkte zich al rap op als vaste basisklant. Met de coaching zit het bij Hunter, Ramon en Hein wel goed en dat bleek. Een trouwe leerling die Buiter. In de winterstop naar het eerste gegaan, alles gespeeld en niet meer verloren. Met recht talent van het jaar!

Het bleef nog lang onrustig bij de kantine. Nummers als ‘Schatje mag ik je foto’ en ‘Kind van de duivel’ knalden door de speakers en ik denk dat we de mensen oprecht mogen bedanken die de kantine op hebben moeten ruimen. Wat een oorlogsgebied was dat zeg. Maar wel gezellig…

Zo blijkt het weer waar een kleine club als VVA groot in kan zijn. Of het eerste, de dames of een ander elftal kampioen word, het wordt op dezelfde manier gevierd. Met z’n allen, saamhorig en met trots. Want het draait om VV Avereest en dat blijkt op dit soort dagen. Hoe bepaalde mensen en fietsen thuis zijn gekomen is onbekend, maar we zijn er allemaal weer. Op naar zaterdag, de seizoensafsluiting. Er komt nog een ander verslag over het tweede, maar dan ingezoomd op de spelers en een aantal redenen die belangrijk zijn geweest voor dit kampioenschap. To be announced…

Nogmaals DANK voor alle support! Forza VVA!

Klik HIER voor de foto’s.

Op naar 13 mei; De kampioenswedstrijd!

/in , /door

VVA 2 was Herbstmeister. VVA 2 staat heel het seizoen al bovenaan. En staat dat nog steeds, na 17 wedstrijden. 41 punten, 74 doelpunten voor, 11 doelpunten tegen. De beste statistieken van de competitie. Op een druilerige dinsdagavond moest de kampioenswedstrijd thuis tegen Be Quick veilig worden gesteld op een fantastisch sportpark in Zwolle. VV EDON is trots op haar nostalgische plekje en dat is terecht. Zelfs de grasmat was goed ondanks het feit dat er op getraind en gespeeld wordt. Hulde aan die club. Maar het kon ook rustig misgaan, je weet het Lex Immers maar nooit.

Avereest verzamelde zich keurig op tijd om 18:15u op het sportpark en ging met vier auto’s die kant op an. PVDL had een gloednieuwe Polo op de kop getikt en ook Beun was met zijn nieuwe Fiësta bolide aanwezig. Baas trok nog even een bumper uit een kraai voordat we weggingen en Tommy Voorhorst mocht voorin de Skoda Fabian zitten. Ook de boys uit Zwolle waren keurig op tijd in de keet van EDON, Beer keurde de koffie goed. Goh, het had wel wat weg van onze eigen Thuishaven. Alleen mochten we in deze keet niet springen, wat bij Avereest nog wel door de beugel kan. Als Mannes door de kantine kan lopen, gaat er wel meer goed! In de kleedkamer liet Leyon zien hoe je een teen amputeert en had Hummel blitse strepen over de knie lopen. Pleister erop en klaar.

Haas is nog altijd geblesseerd, pijnlijk jammer. Ook captain Erik zal niet meer in actie komen vanwege knieprobleems. Noef heeft nog steeds niet gereageerd in de appgroep en BibleBelt (ik moet toch echt een keer wat anders bedenken dan NVDB, Bult of vd Breed) krijgt rust voor 13 mei. Lars hield een spreekbeurt op z’n werk. Helmich, HJ en Jan kwamen tot de volgende elf: Beer; Rop, Hunter, RAMON en Dok; Kloet, Leeuw en Kampioencourtz; M, Beun en Sik. Op de bank namen Slinger, Kamikaze, Heinkop, PVDL en Bammetje plaats. De warming-up was niet best te noemen, van alles ging fout maar het positiespel was wel aardig. Met afwerken lagen de ballen meer bij de trainende dames dan in het netje. Nog twee potten mannen, nog twee! Goed beginnen! Vijf á tien minuten alles geven, dan even aankijken! Dat soort termen.

En VV Avereest begon dan ook top. Rop was al een paar keer langs de zijlijn geweest en Baas had al een keer gegild naar de scheids. Dat was de spirit! In de 5e minuut gooide Rop lang in op Baas. Hij kopte het leer hoog door in de vijf, waar Beun wel in geloofde. Al springend over een Donald Duck won hij het kopduel en stond de keeper vast, 0-1!! De perfecte start in een wedstrijd als deze. EDON probeerde wel mee te voetballen, maar de spits stond vaak alleen en de passing vooruit was niet heel best. Hunter en RAMON bouwden geduldig, maar goed op en zo probeerde VVA haar kansen te creëren. Kloet kreeg een lekker passje in de breedte en haalde verwoestend uit op de vuisten van de keeper. De rebound was net niet aan Yorick besteed. Ook Baas stak M bijna weg.

Een kwartiertje na de 0-1 werd de score verdubbeld. Waar Yorick niet altijd alles goed deed aan de bal, draaide hij nu wel weg na een onbewust passje van Hunter. Zijn uithaal ging hard richting de hoek, maar de keeper strekte zich en kon keren. Wie anders dan ‘Ik pak de sik’ stond op de goede plek! De rebound moet er maar in, maar dit was geen probleem voor Pascal. Bam! EDON speelde zich in de eerste helft eenmaal goed vrij en combineerde vlot richting de rechtsbuiten. Zijn schot ging echter voorlangs, Beer hoefde niet in te grijpen. Sowieso was zijn eerste helft rustig. En de tweede trouwens ook. Maar Beer was niet tevreden. Daar later over meer. VVA balde zich degelijk naar de rust toe.

Pats! Of toch niet. Pats! Ik ben Hermen. Pats! Ik word bijna vader en ga m’n vrouwtje ongelooflijk nieuws vertellen. Pats! Pats! Hunter dirrygeerde zichzelf naar voren met een corner en bukte bij de eerste paal. De bal vloog omhoog en Baas positioneerde zichzelf onder de bal. Na torenen en een beuk krijgen vloog het leer ditmaal richting de goal. Ook Hunter sprong over een Donald Duck en troefde niet een verdediger, maar de keeper af! Pats! 0-3! Helmich fluisterde in de bank van tevoren: Als Hermen scoort, wissel ik hem. En zo geschiedde. We gingen de rust in en Hunter wielrende direct naar Dalfsen om het fantastische nieuws te vertellen. Een baby is er niets bij! Ik heb gescoord! Dirry en Hunter, wanneer het ook moge gebeuren, alle geluk en gezondheid toegewenst binnenkort.

Na rust ging Hermen er dus uit voor Hein, kwam Sven voor Thomas en kreeg Henkie speeltijd voor de prima spelende Rop. Oja en in de rust gingen er allemaal bananen door de kleedkamer. Mooi joh. VVA ging door met degelijk voetbal spelen en de lichtmasten gingen langzaam aan. Gelukkig werd de bos goed verlicht door de middelste mast, maar dat terzijde. Het veld werd steeds minder goed zichtbaar maar EDON kon geen vuist maken om te scoren. Beer liet het bijna toe. Hij was sowieso niet zo goed vandaag. Aldus Beer zelf. Waarschijnlijk al met de kop in 010. De berige Feyenoorder wilde á la Vermeer klemmen, maar de hete kroket gleed als een net gefrituurde bitterbal die je in mond steekt uit zijn handen. In de scrimmage haalden Kamikaze, Beun en Beer zelf de bal van de lijn maar kon het speeltuig net tot corner verwerkt worden. De heilige nul bleef staan.

PVDL was inmiddels gekomen voor Pascal en Kamikaze daarvoor voor Leyon. Kamikaze Kooiker vloog er vol in aan de zijkant tot genoegen van de VVA bank. ‘’Lekker Kamikaze! Lekker Kooiker!’’ Prachtig man, zo’n 17-jarig slap ventje. Die heeft echt nog nooit geupperd bij Buiter Beton. Baas bleef bezig met scoren maar niets wilde lukken. Die topscorerstitel brengt wel wat teweeg hoor. Altijd willen scoren, maar ook regelmatig verkeerde keuzes. Yorick ging dan ook echt niet zijn positie overnemen en Baas moest extra meters maken. Toch lukte de veteraan het om te prikken. Een prrrrima voorzet van Henkie werd op waarde geschat door Leeuw, die binnenknikte door de stokken van de keepert. 0-4.

Verder was het meer tieren in het veld dan dat er daadwerkelijk werd gevoetbald. Kloet legde nog bijna een bal over de keeper en Rein verdedigde nog een keer vakkundig uit met een combinatie in de vijf met Hein. In het donker kreeg Beun de bal van Henkie, welke hij keurig verlengde richting onze tank. PVDL was op snelheid, ging onder de grond door naar de bal en kwam als een bezetene op de keeper af. Afronding keurig, 0-5 en een golaso voor Patrick. De wedstrijd was wel klaar. EDON vond het ook wel prima en de superscheids van de thuisclub floot voor het laatst. De leidsman deed echt keurig zijn werk, was in voor een grapje hier en daar maar koos constant objectief voor de juiste dingen. Complimenten, de beste scheids uit onze klasse.

En zo geschiedde! VVA2 gaat zich opmaken voor de kampioenswedstrijd in de reserve 4e klasse 14! Op 13 mei zal Be Quick 4 de tegenstander zijn in Balkbrug. In 2007 wist het 2e van Avereest ook kampioen worden, zal het nu weer lukken? Alle steun is gewenst! We maken er een klapper van, VVA is goed in feestjes maken. Let’s go VVA, let’s go VVA!

Nog twee te gaan, Dok en Henkie MotM

/in , /door

Na de heroïsche wedstrijd tegen de Zwolsche Boys mocht VVA 2 zich zaterdag opmaken voor de eerste van de drie finales die ze nog moeten spelen. Uit bij SVI waren alle randvoorwaarden aanwezig voor een fantastische pot voetbal: Genoeg ruimte voor de warming up, een kleedkamer voor ons alleen, een biljartlaken als speelplaats en een scheidsrechter die nodig toe is aan een stap hogerop. In de kleedkamer werd er flink onderschat en waren met name Beer en Mostert het eens met elkaar: 50% geven moet zat zijn vandaag. Heerlijk, cynisme in een titelstrijd. Spelen met de goden.

Hein had de bidons al gevuld voordat hij zijn normale kloffie uit had gedaan. Beer, Erik en Beun gingen vrolijk door met onderschatten en Kloet en Lars pakten eerst nog twee bakkies koffie voordat ze aan het omkleden begonnen. Helmich had ditmaal geen weerzinwekkende speech, het feit dat er gewoon gewonnen moest worden lag er dik bovenop. De afwezigen vandaag: Sven (blessa), Haas (bingo in Spanje), PVDL, Noef, Hummel en beurse Baas. Deze elf gingen het doen: Beer; Henkie, RAMON, Hunter, Dok; Leyon, Kloet, Erik ©; Viking, Beun en Sander Buijs. Bankie: Jonkie, Lars, Hein, M en Kamikooik.

De wedstrijd was echt goddelijk saai. Ook SVI vond het veld toch niet zo fijn ogen als het er vanaf de zijkant uit zag en had geen voetballende oplossing. Avereest probeerde eenmaal op te bouwen, maar RAMON zijn aanname duurde mede dankzij het veld maar dertien seconden. Het balverlies ontstond en Beer moest 1-op-1 adequaat handelen. Dat deed hij dan ook. Via de paal dook hij met zijn bereklauwen op het speeltuig. Al grommend naar de spits keek ie maar weer naar voren en trapte de bal toch maar weer lang. Zo nog 134 keer vandaag. Avereest kwam er met name via de linkerkant uit via Sander, maar echt mooie aanvallen zaten er niet echt bij. Het kwam wel op 0-1 na een minuut of achttien! Een aanval kwam terecht bij Sander. Zijn dribbelde eindigde centraal, waar hij besloot terug te leggen op Beun. Hij deed dit keer iets goed, namelijk STEKEN. Dok stond ineens voor de keeper, maar Pascal is Pascal en brulde om de bal. Dani legde keurig af, Pascal deponeerde de bal in het net. Sjuper!

Erik had ervoor al twee kansen gemist (‘’Jemig, die kans was echt groot’’ aldus onze kaptein) en ook Leyon had kunnen scoren maar stiftte de bal over het vangnet. Ook nu werkte het veld niet echt mee. Hunter vond het allemaal wel goed, deed zijn ding achterin en ook Kloet speelde degelijk. Dok en Henkie krijgen nog een alinea. Iedereen liep rustig naar de kleedkamer en daar werd een prima bakkie thee burgemeester gemaakt. Een goaltje erbij zou fijn zijn, maar degelijk blijven ballen en geen gekke dingen doen was het advies. Het leek toch al nergens naar en dat zou ook niet gaan veranderen. Winst, daar draait het om in deze titelstrijd.

In de tweede helft bleef Sander vrolijk gaan aan de linkerkant. Hier ontstond vrij vlot de 0-2. Leyon zette een combinatie (zoiets dan) op met Sander en Dok, die zijn man passeerde. In een poging Pascal te bereiken werd de bal onderschept maar mocht Beun het leer meenemen in de zestien. Mede dankzij zijn brullende broertje kon hij kappen naar zijn linker, wachtte hij nog even tot de keeper een gaatje vrij liet en besloot hij toch te schieten. Met succes, 0-2 en de wedstrijd was wel gespeeld. Iedereen was blij en een aantal spelers werden gewisseld.

Henkie was goed. Henkie was admiraal. Zijn directe tegenstander was best een aardige voetballer, draaide bijvoorbeeld een vrije trap net over de kruising in de eerste helft. Maar Henkie zat er bovenop. Wat een wedstrijd speelde die kerel! Misschien zijn dit soort velden wel juist Henkie velden. Er is maar een koning met-een-stuit-aanspelen en dat is onze Slinger. Ook in aanvallend opzicht was het prima, we zullen het nooit vergeten. Via Dok kwam de bal bij Henkie. Buiten de zestien was de aanname prima, stuiterde de bal nog even op en besloot Henkie op goal te rammen. Zoals hij dat vijf keer per jaar op training doet, was het nu ook raak. Voordat de bal de doellijn was gepasseerd, hoorde iedereen al ‘’hoppa!’’ uit Henkie’s keel. Hij had het allang gezien. Met een stuit kletste de bal binnen in de lange hoek. 0-3! Man of the Match.

En dan Dok. Onze trouwe viervoeter is in de winterstop geswitched met de goed ontwikkelde Nick Buiter en Dani Docter wilde wel meer spelen. Met de longinhoud zit het wel goed, een paard is er niets bij. Ook sprinten kan dat 17-jarige gozertje. Het blijkt dat hij zelfs in Enjoy nog aan het sprinten is. Dani loopt hard voor de dochter van ene G.K. Dok vermaakt zich prima bij het tweede. Ook zaterdag is Dok de man van power, diepgang en ditmaal assists. Alle drie, zo zegt hij het zelf. Enige jammere is dat er nu vier 1-op-1’s achter zijn naam staan en nul goals. Maar dat komt nog. Komt tijd, Grolsch. Lentedok in plaats van Lentebok. Ook Man of the Match.

Goed, de wedstrijd was verder dan ook niets aan. Metertje hier, metertje daar. Iedereen hield het rustig vol en Rein probeerde nog een keer op te bouwen. Nu via Jonkie. Die schoot de bal maar weer snel terug naar Beer. En weer naar voren. Kopduelletje, soms een aanval. SVI speelde tien keer over op eigen helft en schoot dan lang. Vaak zonder succes. Beer weer lang, kopduelletje. Soms een aanval. Und so weiter. Het was klaar en VV Avereest wint met 0-3 van SVI 4. Nog twee te gaan. Twee!