Kampioenskoorts 

13-04-2024, Balkbrug 

 De eerste ochtendmensen ontwaken en er pruttelen hier en daar wat koffiezetapparaten. Rustig word onder de dekens vandaan geslopen en ook de gordijnen schuiven open. 

Zo ook in de Beukenlaan. Niet omdat hij dat wil, maar omdat hij van zijn vrouw met zijn dochter naar Ddv moet. Halverwege ziet hij vanaf de N377 op het fietspad een kale man struinen. 

Met een zenuwachtig pasje is hij al op De Pol. “Verrek, dat is gewoon Spijk!” 

Bepakt en bezakt trok hij in deze vroege ochtenduren er op uit. Het beloofde een warme, zware tocht te worden. Verklaar hem voor gek, maar de coach van het succesvolle VVA 2 was bezig aan zijn laatste ronde langs ‘t Rakkie, want vandaag moest het gebeuren! Was hij ziekig? Dat niet, maar de kampioenskoorts heerst wel! 

Bij het San Siro de Balk werd er rond de vroege middaguren al leven getoond. Het grote spandoek werd na menig klacht recht gehangen en de vrouwen hadden hun eigen kunstwerk aan de het vangnet bevestigd. Ook Das Dritten was er vroeg bij, die een uurtje uitgetrokken hadden voor de jaarlijkse teamfoto, echter zat na een kwartier iedereen alweer op het terras voor zich uit te staren. Zenuwen, er was weinig inspanning nodig om de kampioenskoorts te proeven. 

15:30, wedstrijdbespreking. Alleen maar scherpe koppies die aandachtig zaten te luisteren naar de woorden van de trainert, waar ‘genieten’ het sleutelwoord was. Het sportpark stroomde vol met de supporters, terwijl wij begonnen aan de warming-up. 

April doet wat hij wil, maar het moest zo zijn dat de mooiste dag van de maand vandaag was. Strakblauwe lucht en een zonovergoten sportpark vol vrolijke gezichten. 

Uit de 20 koppige selectie mochten de volgende 11 aan de start verschijnen: 

Housekeeper Vonder 

©art Boster, Rakkie, Wokkie en Piele 

Ronnie Passjes, ¡Hala Leyon! en Neus 

Voorin stonden uiteraard Noef & Hoef met een linksbuiten uit de hoge hoed van Spijkerman, Bolsadvies. 

Op de bank namen plaats: Barkeeper, Lennie, Docky, Blonde Tempel, Ivanovic, Blubber, Puddy, Oossie en Geit 

Van tevoren werd al gewaarschuwd voor pyro’s, maar wat was het een prachtig gezicht tijdens de opkomst. De gehele achterlijn was gevuld met fakkels en de potten knalden in de rondte wat ongetwijfeld mooi is vastgelegd op 1 van de 5 videocamera’s aanwezig voor deze pot. 

Na een minuut stilte voor de overleden Jan Huzen werd er afgetrapt. 

Er zat flink wat druk op de ketel in de beginfase. Kansen in overvloed, dus de 1-0 kon dan ook niet lang uit blijven. Lars werd 1 op 1 gestuurd en plaatste de bal in de verre hoek. Nog geen 5 minuten later knikte diezelfde Bolsadvies uit een corner ook de 2-0 binnen. Na een kwartiertje spelen zaten we al op rozen. Hoewel Hoef ziek bleek te zijn, had hij duidelijk geen last van kampioenskoorts. Die jongen had het flink op zijn heupen. Toch besloot Raymon om het dynamische duo Noef & Hoef er na een half uurtje af te halen. Voor hen in de plaats; Geit en Oossie. Beide jongens waren uiteraard gretig om ook hun stempel op de wedstrijd te drukken. Na een paar minuten kwam er een hoge bal op Geit die hem wat ongelukkig verlengde op Passjes. Hij controleerde de bal met zijn borst en twijfelde niet. Gini zat met open mond te kijken. Afgelopen dinsdag waren we namelijk compleet afgedwaald van de afwerk oefening. 20 minuten lang knalde een ieder volley na volley, Gini bleef maar werpen. Van de 30 volleys die Passjes nam die avond, vlogen er 27 in het vangnet, 2 over het vangnet, maar ook 1 als een kanonskogel de goal in. Zo slim als die jongen is, besloot hij exact die techniek toe te passen op die rare stuiterbal zo’n 20 meter van de goal. De keeper had geen schijn van kans en het publiek werd gek. Gini toverde z’n open mond om in een grijns. 

Na de rust had Neus besloten om neefje Lars niet de kans te geven om boven hem te eindige in het topscorers klassement, dus die legde er eventjes 3 in. 4-0, 5-0 en 6-0. 

Tijdens de drinkpauze kreeg Geit te horen dat hij er nou ook maar is eentje in moest leggen zodat hij gewisseld kon worden. Toch besloot ie, zo eigenwijs dat hij is, om ook de volgende uitgelezen kans te verwerken tot assist. Toen Puddy de 8-0 erin schoof was het genoeg, Docky kwam binnen de lijnen. Voor Hatto Heim was de maat vol, zo’n afslachting was niet de afspraak! Terwijl iedereen aan het juichen was toen Oossie zijn tweede erin schoot, had Bart slechts oor voor het knappende geluid in de verte. “Hij komt eraan jongens!” 

Ook de goed leidende arbiter Martijn Drost vond het, na de 9-0, mooi geweest. Job done. 

Het publiek werd bedankt en de kampioensshirtjes werden verdeeld. Na een kleine speech, het ontvangen van het gepersonaliseerde bidonkrat van de vrouwen, het uitreiken van de medailles en het juichen met de cup mochten we de platte wagen van Harry betreden. Het bleek een legendarische avond te worden.  

Coach Spaik kwam er zondags met de volgende woorden op terug: ‘Bestuur, TC, kantinemedewerkers, vrijwilligers en natuurlijk VVA 1, D1 en Das Dritten, 

Onwijs bedankt voor de geweldige dag die we gister met z’n allen gehad hebben. Dit is wat VVA als kleine vereniging groot maakt! Niet alleen het tweede, maar met z’n allen kampioen worden, en zo voelde het ook. Wat een saamhorigheid! 🔴⚪️🔵 

We hebben enorm genoten! Bedankt!’ 
Klik HIER voor de foto's